---

Είναι ξαπλωμένη ειρηνικά
Σε μια ξαπλώστρα, στην άκρη του στερεώματος.
Μπροστά στη θάλασσα η ζωή είναι γλυκιά,
Απολαμβάνει κάθε στιγμή, είναι η πηγή της.

Το ελαφρύ αεράκι του χαϊδεύει το πρόσωπό του,
Τα κύματα ψιθυρίζουν ένα γλυκό μήνυμα.
Κλείνει τα μάτια της, αφήνει τον εαυτό της να παρασυρθεί,
Με τη γλυκύτητα της ζωής, είναι ήσυχη.

Ο ήλιος παίζει, ανάμεσα στα φύλλα,
Τα πουλιά τραγουδούν, η θάλασσα θαυμάζει.
Στην ταράτσα του, ο κόσμος είναι τέλειος,
Χαμογελάει, είναι ικανοποιημένη.

Το ελαφρύ αεράκι του χαϊδεύει το πρόσωπό του,
Τα κύματα ψιθυρίζουν ένα γλυκό μήνυμα.
Κλείνει τα μάτια της, αφήνει τον εαυτό της να παρασυρθεί,
Με τη γλυκύτητα της ζωής, είναι ήσυχη.

Οι ανησυχίες πετούν μακριά, πολύ πίσω,
Αναπνέει, ζει, φως σαν αέρας.
Κάθε στιγμή είναι ένας θησαυρός,
Σε αυτή τη βεράντα, βρίσκει την άνεσή της.

Ο χρόνος σταματά, σε αυτή τη γωνιά του παραδείσου,
Απολαμβάνει, χαμογελάει στη ζωή.
Ειρηνικά, αφήνει τον εαυτό της να φύγει,
Στην ξαπλώστρα του, μπροστά στη θάλασσα, γαλήνιος.

Το ελαφρύ αεράκι του χαϊδεύει το πρόσωπό του,
Τα κύματα ψιθυρίζουν ένα γλυκό μήνυμα.
Κλείνει τα μάτια της, αφήνει τον εαυτό της να παρασυρθεί,
Με τη γλυκύτητα της ζωής, είναι ήσυχη.

Ο κόσμος είναι όμορφος, όλα τέλεια.
Στην ταράτσα της, απολαμβάνει τη ζωή,
Ειρηνικά, είναι γεμάτη, άπειρη.

---

---

Περπατά σε ένα φθινοπωρινό δάσος,
Ο ήλιος διαπερνά και οι κορυφές ανατριχιάζουν.
Οι λεπτές ακτίνες πεθαίνουν στα μαραμένα βρύα,
Τα βήματά του θροΐζουν τα κουρασμένα νεκρά φύλλα.

Ο αέρας είναι ακόμα γλυκός, τα δέντρα είναι χρωματιστά
Σε πορτοκαλί και κίτρινο, η φύση αποκοιμιέται.
Περπατάει γαλήνια, η καρδιά της είναι γαλήνια,
Στο φθινοπωρινό δάσος αφήνει τον εαυτό της να νανουρίζεται.

Τα δέντρα ψιθυρίζουν αρχαίες ιστορίες,
Χαμογελάει, αυτές τις πολύτιμες στιγμές, τις λατρεύει.
Τα φύλλα χορεύουν με τον άνεμο,
Αναπνέει, αυτό το σαγηνευτικό άρωμα.

Ο αέρας είναι ακόμα γλυκός, τα δέντρα είναι χρωματιστά
Σε πορτοκαλί και χρυσό, η φύση αποκοιμιέται.
Περπατάει γαλήνια, η καρδιά της είναι γαλήνια,
Στο φθινοπωρινό δάσος αφήνει τον εαυτό της να νανουρίζεται.

Κάθε βήμα είναι μια μελωδία,
Κάτω από τον χρυσό ουρανό χαίρεται.
Ο κόσμος μεταμορφώνεται αυτή την εποχή,
Βρίσκει ηρεμία, ανάλογα με τα συναισθήματά της.

Τα χρυσά μονοπάτια, τα μυστικά αποκαλύφθηκαν,
Συλλογίζεται τη ζωή, έκπληκτη.
Ο ήλιος κατεβαίνει, με απαλές ακτίνες,
Περπατά σε αυτή την όμορφη εποχή.

Ο αέρας είναι ακόμα γλυκός, τα δέντρα είναι χρωματιστά
Σε πορτοκαλί και καφέ, η φύση αποκοιμιέται.
Περπατάει γαλήνια, η καρδιά της είναι γαλήνια,
Στο φθινοπωρινό δάσος αφήνει τον εαυτό της να νανουρίζεται.

Το δάσος ψιθυρίζει, ένας ελαφρύς αποχαιρετισμός,
Φεύγει από τη στιγμή, αλλά η καρδιά της είναι γεμάτη.
Ένα φθινόπωρο στο δάσος, μια χρυσή ανάμνηση,
Θα επιστρέψει, σίγουρα, για να ονειρευτεί ξανά.

---

---

Περπατάει, στο άψογο χιόνι,
Γύρω της, όλα είναι αγνά, είναι ένας κόσμος μαγεμένος.
Οι νιφάδες χιονιού χορεύουν κάτω από τον ουρανό του χειμώνα,
Προχωρά αργά, με ανοιχτή καρδιά.

Πηγαίνει σπίτι, κοιτάζει τα φώτα των Χριστουγέννων,
Ζεστή σοκολάτα, η αιώνια άνεσή της.
Έξω από το παράθυρο, το δάσος κοιμάται,
Κάτω από το βαρύ παλτό του ατελείωτου χιονιού.

Τα φώτα λάμπουν με μια ζεστή λάμψη,
Χαμογελά για αυτή την υπέροχη στιγμή.
Οι γιρλάντες αστράφτουν με χρυσές ανταύγειες,
Απολαμβάνει τη γαλήνη, μια αγαπημένη στιγμή.

Πηγαίνει σπίτι, κοιτάζει τα φώτα των Χριστουγέννων,
Μια ζεστή σοκολάτα είναι η μελιτική της άνεση.
Έξω από το παράθυρο, το δάσος κοιμάται,
Κάτω από το βαρύ παλτό του ατελείωτου χιονιού.

Γαλήνη και τρυφερότητα, οι ρίμες της αυτόν τον χειμώνα,
Βρίσκει χαρά σε αυτή τη φευγαλέα στιγμή.
Η σιωπή του χιονιού, αυτή η γλυκιά συμφωνία,
Η καρδιά του ηρεμεί, σε αυτή την αρμονία.

Τα αστέρια που αστράφτουν στην καθαρή νύχτα,
Συλλογίζεται την ομορφιά του χειμώνα.
Ένα αίσθημα γαλήνης τον εισβάλλει σιγά σιγά,
Είναι στο σπίτι σε αυτόν τον γοητευτικό κόσμο.

Πηγαίνει σπίτι, κοιτάζει τα φώτα,
Ζεστή σοκολάτα ελαφριά σαν δαντέλα.
Έξω από το παράθυρο, το δάσος είναι αθόρυβο,
Κάτω από το βαρύ παλτό του ατελείωτου χιονιού.

Το χιόνι πέφτει σε ένα λεπτό πέπλο,
Ξεκουράζεται, λατρεύει αυτό το μέρος.
Ένας γαλήνιος, ήπιος και λευκός χειμώνας,
Ονειροπολεί, καθώς περνά ο καιρός.

---

---

Περπατά ανάμεσα στα λουλούδια,
Πρώτα μπουμπούκια, υποσχέσεις ευτυχίας.
Χορεύει, γυρίζει, είναι ανάλαφρη,
Κάτω από τον γαλάζιο ουρανό λάμπει η χαρά του.

Στριφογυρίζει, χορεύει, άπειρη ευτυχία,
Ο αέρας μυρίζει γρασίδι και ανθισμένο γιασεμί.
Οι μαργαρίτες χαμογελούν στη γλυκιά άνοιξη,
Απολαμβάνει τη ζωή, σε αυτή τη στιγμή.

Τα πουλιά τραγουδούν, μελωδία της καρδιάς,
Αναπνέει τον καθαρό αέρα της ευτυχίας.
Οι ακτίνες του ήλιου χαϊδεύουν το δέρμα του,
Νιώθει ελεύθερη σε αυτόν τον νέο κόσμο.

Στριφογυρίζει, χορεύει, άπειρη ευτυχία,
Ο αέρας μυρίζει γρασίδι και ανθισμένη γλυσίνα.
Οι μαργαρίτες χαμογελούν στην πολύτιμη άνοιξη,
Απολαμβάνει τη ζωή, σε αυτήν την παρούσα στιγμή.

Κάθε βήμα είναι μια συμφωνία χρωμάτων,
Μαζεύει όνειρα, με τις ώρες.
Η άνοιξη του ψιθυρίζει μυστικά αφύπνισης,
Ζει τη στιγμή, κάτω από τον ουρανό με τα βερνίκια.

Τα λουλούδια ανοίγουν στην αγκαλιά του πρωινού,
Χάνεται σε αυτόν τον θεϊκό κήπο.
Κάθε πέταλο είναι μια ιστορία αγάπης,
Είναι συγκλονισμένη αυτή την όμορφη μέρα.

Στριφογυρίζει, χορεύει, άπειρη ζέστη,
Ο αέρας μυρίζει γρασίδι και ανθισμένα κρίνα.
Οι μαργαρίτες χαμογελούν στην πολύτιμη άνοιξη,
Απολαμβάνει τη ζωή, σε αυτή τη στιγμή.

Η άνοιξη ξυπνά με απαλές εκρήξεις,
Ζει, ονειρεύεται σε αυτό το λεπτό λιβάδι.
Ένας αιώνιος χορός κάτω από έναν καθαρό ουρανό,
Είναι χαρούμενη, με τη ροή του αέρα.

---

---

Κοιτάζει τη φύση τόσο όμορφη,
Αυτή η ευκαιρία να ζήσετε κάτω από ένα ουράνιο τόξο.
Λατρεύει το ρεύμα, αυτό το γαλήνιο ρεύμα,
Τα πουλιά που τραγουδούν νωρίς το πρωί.

Απολαμβάνει τη ζωή σαν τούρτα
Ο άνεμος που ψιθυρίζει στα κλαδιά.
Τα χρώματα του ήλιου, στη χρυσή αυγή,
Αναπνέει, μαγεμένη ευγνωμοσύνη.

Ο άνεμος που χαϊδεύει και τα φύλλα χορεύουν,
Νιώθει αυτή τη γλυκιά τύχη.
Οι ακτίνες του ήλιου που διαπερνούν τον ουρανό,
Ζει, αναπνέει, είναι απαραίτητο.

Απολαμβάνει τη ζωή σαν τούρτα
Ο άνεμος που ψιθυρίζει στα κλαδιά.
Τα χρώματα του ήλιου, στη χρυσή αυγή,
Αναπνέει, μαγεμένη ευγνωμοσύνη.

Κάθε ανάσα είναι ένας πολύτιμος θησαυρός,
Συλλογίζεται αυτόν τον υπέροχο κόσμο.
Το πρωί ανάβει, οι σκέψεις του γαλήνιες,
Είναι πληρωμένη, από τη φύση της χωρίς μίσος.

Το ρέμα τραγουδάει, η γλυκιά του μελωδία,
Νιώθει σε αρμονία.
Τα πουλιά πετούν, ελεύθερα στον ουρανό,
Απολαμβάνει αυτή την αιώνια ευτυχία.

Απολαμβάνει τη ζωή σαν τούρτα
Ο άνεμος που ψιθυρίζει στα κλαδιά.
Τα χρώματα του ήλιου, στη χρυσή αυγή,
Αναπνέει, μαγεμένη ευγνωμοσύνη.

Η φύση, ένα δώρο από το πεπρωμένο,
Ζει, αγαπά, κάθε πρωί.
Απολαύστε κάθε στιγμή, σε αυτόν τον όμορφο κόσμο,
Είναι χαρούμενη, η καρδιά της είναι ζεστή.

---

---

Επέζησε της χειρότερης μάχης
Έπρεπε να αντιμετωπίσει τον καρκίνο του μαστού.
Έχασε τη θηλυκότητά της,
Ζωντανή και δυνατή, το μέλλον είναι σύμμαχός της.

Κάθε στιγμή είναι ένα πολύτιμο όνειρο,
Αναπνέει, η καρδιά της είναι χαρούμενη.
Απολαμβάνει τη ζωή της που ανακαλύφθηκε ξανά,
Ένας πολεμιστής, για πάντα σημασμένος.

Τα σημάδια του, οι μαρτυρίες της δύναμής του,
Ο πόνος τελείωσε, ξαναβρίσκει το δρόμο της.
Κάθε μέρα, αγκαλιάζει τη ζωή,
Περήφανη και ελεύθερη να κάνει τις επιλογές της.

Κάθε στιγμή είναι μια πολύτιμη ανάσα,
Αναπνέει, η καρδιά της είναι χαρούμενη.
Απολαμβάνει τη νέα της ζωή,
Ένας πολεμιστής, για πάντα σημασμένος.

Είδε τη σκιά, άγγιξε το κάτω μέρος,
Όμως το φως καθοδηγούσε τα βήματά του.
Χορεύει, στο πρωινό φως,
Κάθε ανάσα, μια νίκη από μόνη της.

Ανακάλυψε ξανά την ομορφιά του κόσμου,
Τα μικρά πράγματα ζεσταίνουν την καρδιά του.
Το χαμόγελό της ανάβει κάθε δευτερόλεπτο,
Κάθε στιγμή, ένας θησαυρός γλυκύτητας.

Κάθε στιγμή είναι ένας πολύτιμος θρίαμβος,
Αναπνέει, η καρδιά της είναι χαρούμενη.
Απολαμβάνει τη νέα της ζωή,
Ένας πολεμιστής, για πάντα σημασμένος.

Είναι ζωντανή, είναι δυνατή,
Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή.
Αγκαλιάζει τη ζωή, χωρίς τύψεις,
Ένας επιζών, ένα αστέρι στο σκοτάδι.

---

---

Είναι η ιστορία μιας γυναίκας με τρυφερή καρδιά
Ποιος ονειρεύεται αγάπη, γλυκά πρωινά.
Περπατά μόνη της, αλλά ξέρει πώς να περιμένει,
Η αδελφή ψυχή που θα έρθει να του πιάσει το χέρι.

Κάθε στιγμή, μια γλυκιά υπόσχεση,
Ελπίζει, η καρδιά της σε αναταραχή.
Απολαμβάνει τη ζωή που περιμένει,
Ένας ονειροπόλος, που αναζητά την αγάπη.

Τα μάτια του λάμπουν με μια γαλήνια λάμψη,
Βλέπει την ομορφιά, σε κάθε στιγμή.
Ο άνεμος ψιθυρίζει, χαδιάρικα λόγια,
Η καρδιά της χτυπά δυνατά, νιώθει την άνοιξη.

Κάθε στιγμή, μια γλυκιά υπόσχεση,
Ελπίζει, η καρδιά της σε αναταραχή.
Απολαμβάνει τη ζωή που περιμένει,
Ένας ονειροπόλος, που αναζητά την αγάπη.

Μια μέρα φτάνει, με ένα χαμόγελο,
Το πεπρωμένο τους ενώνει ως δια μαγείας.
Φιλιούνται, η καρδιά τους ανατρέπεται,
Δύο αδελφές ψυχές, τελικά επανενώθηκαν.

Μοιράζονται γέλιο, δάκρυα επίσης,
Στιγμές χαράς, γαλήνιες σιωπές.
Χτίζουν μαζί, έναν άπειρο κόσμο,
Φτιαγμένο από τρυφερότητα, από όνειρα ανείπωτα.

Κάθε στιγμή, μια γλυκιά υπόσχεση,
Ζουν με τις καρδιές τους σε αναταραχή.
Απολαμβάνουν, η ζωή ανακαλύπτεται ξανά,
Δύο ενωμένες ψυχές, σε αναζήτηση αγάπης.

Προχωρούν, χέρι-χέρι,
Η αγάπη τους λάμπει σαν αστέρι.
Απολαμβάνουν κάθε μέρα, κάθε πρωί,
Μια γλυκιά ιστορία, γεμάτη καμβά.

---

---

Ο χειμώνας αφήνει ένα απαλό τρίχωμα,
Στη γη, όλα γίνονται όμορφα,
Το χιόνι χορεύει στον άνεμο,
Οι νιφάδες λάμπουν σαν διαμάντια.

Τα κλαδιά των παλιών ελάτων,
Μεταφέρετε κρυστάλλους λεπτού παγετού,
Εύθραυστοι, λαμπεροί σταλακτίτες
Σερενάτα μιας λαμπρής νύχτας.

Είναι Χριστούγεννα, η μαγεία ζωντανεύει,
Καρδιές ανοιχτές στο άπειρο,
Το δέντρο λάμπει έντονα,
Κάτω από έναν έναστρο ουρανό, υπέροχο.

Τα παιδιά γελούν, ανυπόμονα,
Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη, έμπιστοι,
Η ζεστή σοκολάτα καπνίζει απαλά,
Με marshmallows, που επιπλέουν χαρούμενα.

Στο σπίτι, η αγάπη λάμπει,
Η οικογένεια επανενώθηκε, συγχώρεσε,
Γύρω από το στολισμένο δέντρο,
Με μαγεμένα λουλούδια και φώτα.

Είναι Χριστούγεννα, η μαγεία ζωντανεύει,
Καρδιές ανοιχτές στο άπειρο,
Το δέντρο λάμπει έντονα,
Κάτω από έναν έναστρο ουρανό, υπέροχο.

Τα αστέρια τραγουδούν, το φεγγάρι χαμογελάει,
Σε αυτή τη νύχτα της αιώνιας ανάπαυσης,
Ενωμένοι με δεσμούς τρυφερότητας,
Τα Χριστούγεννα μας τυλίγουν στο χάδι τους.

Οι αναμνήσεις είναι υφαντές, απαλές και ζεστές,
Στη ζεστασιά των φωτεινών τζακιών,
Κάθε δώρο, μια λέξη αγάπης,
Ένα σύμβολο χαράς για πάντα.

Τα μάτια λάμπουν με τη λάμψη της ελπίδας,
Σε αυτή τη νύχτα, όλα γίνονται σπάνια,
Μια στιγμή αιωνιότητας χαραγμένη,
Στις καρδιές μας, για πάντα αγαπημένοι.

Είναι Χριστούγεννα, η μαγεία ζωντανεύει,
Καρδιές ανοιχτές στο άπειρο,
Το δέντρο λάμπει έντονα,
Κάτω από έναν έναστρο ουρανό, υπέροχο.

Μακάρι να παραμείνει αυτή η νύχτα των Χριστουγέννων,
Σαν ένα αστέρι στις καρδιές μας,
Και η γλύκα του χειμώνα,
Μας θυμίζει αγάπη, πάντα ειλικρινής.

---

---

Στην παγωμένη απεραντοσύνη, πετάει,
Μοναχικός κομήτης, θεϊκός εύθραυστος,
Αφήνοντας πίσω της ένα ίχνος φωτός,
Αναζητώντας μια καρδιά στο σύμπαν.

Στο τσουχτερό κρύο του απείρου,
Περνάει τις νύχτες, χωρίς ανάπαυλα,
Μια παγωμένη καρδιά, σε αναζήτηση της ελπίδας,
Για να βρείτε έναν φίλο κάπου.

Ονειρεύεται ένα αστέρι, έναν λαμπερό ήλιο,
Για να ζεστάνει την διαμαντένια καρδιά του,
Ένας κομήτης σε αναζήτηση αγάπης,
Στο διάστημα, πάντα σε κίνηση.

Μια μέρα, χαμένη στο σκοτάδι,
Βλέπει έναν σπάνιο πλανήτη
Ξηρό και λεπτό, σαν όνειρο,
Πλησιάζει, αργά, χωρίς παύση.

Λιώνει μέσα του, φέρνει το νερό του,
Σε μια εξαιρετική επίδραση, ένα δώρο,
Ο κομήτης και ο πλανήτης ενώνονται,
Ένα ουράνιο μπαλέτο, μια υπόσχεση.

Ονειρεύεται ένα αστέρι, έναν λαμπερό ήλιο,
Για να ζεστάνει την διαμαντένια καρδιά του,
Ένας κομήτης σε αναζήτηση αγάπης,
Στο διάστημα, πάντα σε κίνηση.

Οι μήνες περνούν και ο αντίκτυπος γεννιέται,
Ένα λευκό λουλούδι, όμορφο και ιερό,
Μάρτυρας μιας ένωσης, μιας αναγέννησης,
Σε αυτή τη γωνιά του σύμπαντος, ένας χορός.

Ο άλλοτε μοναχικός πλανήτης
Αναπνεύστε ξανά, ο αέρας είναι καθαρός,
Ο κομήτης βρήκε τον ήλιο του,
Στο λουλούδι βλέπει το υπέροχο ξύπνημα.

Το νερό που έδωσε, ένα θαύμα,
Μεταμορφώνει την έρημο σε θέαμα,
Το λευκό λουλούδι, σύμβολο της αγάπης,
Ανθίζει κάτω από τον ουρανό, κάθε μέρα.

Ονειρευόταν ένα αστέρι, έναν λαμπερό ήλιο,
Για να ζεστάνει την διαμαντένια καρδιά του,
Βρήκε τον έρωτά της, το ταξίδι της,
Σε ένα λουλούδι, η ζωή επιστρέφει.

Ο μοναχικός κομήτης βρήκε το δρόμο του,
Η καρδιά της ζεστάθηκε, επιτέλους νιώθει καλά,
Στο άπειρο, ένα αστέρι λάμπει έντονα,
Μια αιώνια αγάπη, ποτέ ξανά μόνος.

---

---

Στη φλεγόμενη και απέραντη σαβάνα,
Ένα παλιό λιοντάρι, ισχυρό και εύρωστο,
Βασιλεύει υπέρτατα, σεβαστή από όλους,
Όμως η καρδιά του, μοναχική, υποφέρει στη σιωπή.

Μια μέρα ακούει μια μακρινή κραυγή,
Ένα εύθραυστο ελαφάκι, μόνο, ορφανό,
Οι ύαινες περιφέρονται, έτοιμοι να χτυπήσουν,
Το λιοντάρι φτάνει και τους κάνει να δραπετεύσουν.

Το λιοντάρι και το ελαφάκι, μια ιστορία αγάπης,
Στη σαβάνα, ο δεσμός τους είναι δυνατός κάθε μέρα,
Ενωμένοι από τη μοίρα, τόσο διαφορετικοί,
Το γέρο λιοντάρι προστατεύει, το ελαφάκι αισθάνεται.

Με την άκρη της μύτης του σηκώνει το ελαφάκι,
Στα μάτια του, μια νέα αποστολή,
Τον προσέχει, με τρυφερότητα,
Το ελαφάκι βρίσκει από μόνο του ένα φρούριο.

Το ελαφάκι μεγαλώνει, υπό την προστασία,
Του δυνατού λιονταριού, η στοργή του,
Μια αγάπη γεννιέται, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες,
Δύο καρδιές χτυπούν στον ίδιο χορό.

Το λιοντάρι και το ελαφάκι, μια ιστορία αγάπης,
Στη σαβάνα, ο δεσμός τους είναι δυνατός κάθε μέρα,
Ενωμένοι από τη μοίρα, τόσο διαφορετικοί,
Το γέρο λιοντάρι προστατεύει, το ελαφάκι αισθάνεται.

Στη ζεστασιά των χρυσών ημερών,
Το παλιό λιοντάρι δεν είναι πλέον απομονωμένο,
Μια κοινή ζωή, γεμάτη ελπίδα,
Μια αγάπη πέρα ​​από δύναμη.

Τα αστέρια λάμπουν, το φεγγάρι χαμογελά,
Σε αυτή τη γη, μια συμφωνία,
Ένα γέρικο λιοντάρι, ένα εύθραυστο ελαφάκι,
Μια ιστορία αγάπης, γλυκιά και διακριτική.

Τα χρόνια περνούν και ο δεσμός τους παραμένει,
Το λιοντάρι βρίσκει επιτέλους την ευτυχία του,
Το ελαφάκι, μεγάλωσε δυνατό, αλλά ακόμα αγαπητό,
Μια αιώνια αγάπη, χωρίς συμβιβασμούς.

Η σαβάνα τραγουδά τον ρομαντισμό τους,
Ένα γέρικο λιοντάρι και ένα ελαφάκι σε έκσταση,
Η αγάπη τους ξεπερνά τη φύση,
Ένα χαραγμένο παραμύθι, αγνό και σίγουρο.

Το λιοντάρι και το ελαφάκι, μια ιστορία αγάπης,
Στη σαβάνα, ο δεσμός τους είναι δυνατός κάθε μέρα,
Ενωμένοι από τη μοίρα, τόσο διαφορετικοί,
Το γέρο λιοντάρι προστατεύει, το ελαφάκι αισθάνεται.

Το γέρο λιοντάρι είναι ο άνθρωπός μου,
Και είμαι αυτό το εύθραυστο ελαφάκι,
Με προστατεύει, με σώζει από αυτές τις ύαινες,
Στην αγκαλιά του, νιώθω ανίκητος, χωρίς πόνο.

Η αγάπη του με καθοδηγεί, με καθησυχάζει,
Σε αυτή τη ζωή, γλυκιά περιπέτεια,
Το παλιό λιοντάρι, ο ήρωάς μου, η καρδιά μου,
Είμαστε ενωμένοι, προς το καλύτερο.

---

---

Ονειρεύομαι ένα παιδί, τη γλυκιά του παρουσία,
Ένα μικρό ον να αγαπάς, με καλοσύνη,
Αλλά ο κόσμος είναι σκληρός, γεμάτος πόνο,
Αναρωτιέμαι αν είναι σοφό να τον καλωσορίσω αυτή τη στιγμή.

Θα ήθελα να του προσφέρω ένα λαμπρό μέλλον,
Αλλά βλέπω τόσα δυστυχισμένα πρόσωπα,
Πώς να προστατέψετε μια τόσο εύθραυστη καρδιά,
Σε έναν κόσμο όπου όλα φαίνονται εχθρικά.

Κατηχημένος από ψέματα, ψευδαισθήσεις,
Κακή μόρφωση, κακή παρέα,
Πληγωμένος, παρενοχλημένος, παραμορφωμένος,
Είμαι πολύ φοβισμένος, όμορφο μωρό μου.

Οι ειδήσεις κάνουν λόγο για μίσος και πόλεμο,
Τα παιδιά μεγαλώνουν στη φτώχεια,
Θέλω να του δώσω έναν καλύτερο κόσμο,
Αλλά ο φόβος με παραλύει αυτή την ώρα.

Περπατώ στους δρόμους, βλέπω τη θλίψη,
Χαμένα παιδιά, χωρίς τρυφερότητα,
Η κοινωνία συνθλίβει αθώες ψυχές,
Και φοβάμαι για σένα, ένα τόσο λεπτό φυτό.

Κατηχημένος από ψέματα, ψευδαισθήσεις,
Κακή μόρφωση, κακή παρέα,
Πληγωμένος, παρενοχλημένος, παραμορφωμένος,
Είμαι πολύ φοβισμένος, όμορφο μωρό μου.

Αλλά βαθιά μέσα μου, μια λάμψη επιμένει,
Μια εύθραυστη ελπίδα, που αντιστέκεται,
Ίσως η αγάπη μπορεί να αλλάξει τα πάντα,
Και κάντε αυτόν τον κόσμο λιγότερο ξένος.

Θέλω να πιστεύω σε ένα λαμπρό μέλλον,
Σε ένα μονοπάτι για σένα, υπέροχο,
Με αγάπη και πολλή υπομονή,
Σπάστε τις αλυσίδες της άγνοιας.

Λέω στον εαυτό μου ότι με τρυφερότητα και θάρρος,
Θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε καταιγίδα,
Δώστε στο παιδί μου μια καλύτερη ζωή,
Παρά τους φόβους μου, παρά τις ώρες.

Ονειρεύομαι να σε δω να χαμογελάς και να μεγαλώνεις,
Σε έναν κόσμο που θα μπορούσαμε να χτίσουμε,
Όμως ο φόβος παραμένει εκεί, επίμονος, αγκυροβολημένος,
Για σένα, αγάπη μου, θέλω να δώσω τα πάντα.

Κατηχημένος από ψέματα, ψευδαισθήσεις,
Κακή μόρφωση, κακή παρέα,
Πληγωμένος, παρενοχλημένος, παραμορφωμένος,
Είμαι πολύ φοβισμένος, όμορφο μωρό μου.

Η καρδιά μου ταλαντεύεται μεταξύ ελπίδας και φόβου,
Θέλω να σου δώσω έναν κόσμο γεμάτο λουλούδια,
Με αγάπη και πίστη στο μέλλον,
Ίσως, παρ' όλα αυτά, μπορείτε να αναπτυχθείτε εκεί.

---

---

Όταν σε βλέπω, η καρδιά μου χτυπάει δυνατά,
Μια απαλή ζεστασιά με εισβάλλει,
Το χαμόγελό σου φωτίζει τις χλωμά μου μέρες,
Είσαι το αστέρι της ζωής μου.

Το βλέμμα σου, μια αιώνια υπόσχεση,
Με οδηγεί στο σκοτάδι,
Κάθε στιγμή δίπλα σου μου δίνει φτερά,
Όπως αυτή η μελωδία που θέλω να σου τραγουδήσω.

Σ'αγαπώ περισσότερο από όσο μπορούν να πουν οι λέξεις,
Κάθε στιγμή μαζί σας είναι απόλαυση,
Η καρδιά μου χτυπά για σένα, χωρίς ανάπαυλα,
Είμαι δικός σου, για όλη μας τη ζωή.

Όταν είσαι μακριά μου, νιώθω την έλλειψη,
Η απουσία σου με βαραίνει, η καρδιά μου σε αταξία,
Αλλά η μνήμη σου, γλυκιά και τρυφερή,
Με ζεσταίνει όταν κάνει κρύο.

Σε ονειρεύομαι κάθε βράδυ,
Στις σκέψεις μου, είσαι πάντα εκεί,
Η αγάπη σου είναι το γλυκό μου καταφύγιο,
Το καταφύγιό μου, η μόνη μου λάμψη.

Σ'αγαπώ περισσότερο από όσο μπορούν να πουν οι λέξεις,
Κάθε στιγμή μαζί σας είναι απόλαυση,
Η καρδιά μου χτυπά για σένα, χωρίς ανάπαυλα,
Είμαι δικός σου, για όλες τις νύχτες μας.

Η αγάπη σου είναι μια φωτιά που καίει μέσα μου,
Φωτίζει τις μέρες μου, διώχνει τους φόβους μου,
Μαζί σου νιώθω τόσο δυνατός, τόσο ελεύθερος, γεμάτος φωνή,
Είσαι το όνειρό μου, η αδελφή ψυχή μου.

Θέλω να μοιράζομαι κάθε στιγμή,
Χτίζοντας ένα μέλλον, χέρι-χέρι,
Με εσάς, όλα είναι τόσο διαφορετικά,
Είσαι η ευτυχία μου, ο δρόμος μου.

Τα γλυκά σου λόγια είναι χάδια,
Το γέλιο σου, μια συμφωνία,
Μαζί σου βρίσκω γαλήνη,
Είσαι η απέραντη αγάπη μου.

Σ'αγαπώ περισσότερο από όσο μπορούν να πουν οι λέξεις,
Κάθε στιγμή μαζί σας είναι απόλαυση,
Η καρδιά μου χτυπά για σένα, χωρίς ανάπαυλα,
Είμαι δικός σου, για πάντα.

Στην αγκαλιά σου βρίσκω το σπίτι μου,
Η αγάπη σου είναι το πιο όμορφο τραγούδι μου,
Σας υπόσχομαι, για την αιωνιότητα,
Θα σε αγαπώ, ποτέ δεν αμφιταλαντεύομαι, ποτέ.

---

---

Η καρδιά μου βουλιάζει, το παιδί μου απομακρύνεται,
Ένας γιος κάποτε τόσο κοντά, τώρα δίνω μαρτυρία,
Είναι θυμωμένος μαζί μου που τον χώρισα,
Αυτόν τον πατέρα που τόσο πολύ θαύμαζε, χωρίς να το υποψιάζεται.

Ο πατέρας του, όμως, με παραμόρφωσε,
Κάθε χτύπημα, ένα σημάδι, μια ανεξίτηλη ουλή,
Έπρεπε να φύγω για να μας προστατέψω,
Αλλά δεν καταλαβαίνει, με βλέπει ως ένοχο, ανόητο.

Κάθε μέρα τρέμω, φοβάμαι,
Θα έρθει σπίτι απόψε, γλυκιά μου;
Έξω, είναι καλοκαίρι, η πόλη είναι πολύβουη,
Τα παιδιά ουρλιάζουν, οι θόρυβοι με βυθίζουν σε έκσταση.

Περιπλανιέται στους δρόμους, χαμένο αγόρι μου,
Ψάχνοντας για απαντήσεις, διεστραμμένες αλήθειες,
Τα σκούτερ βρυχώνται, τα αυτοκίνητα περνούν,
Κάθε θόρυβος φρένων με παγώνει.

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο, ανήσυχος,
Οι σκιές τη νύχτα είναι επικίνδυνες,
Προσεύχομαι να είναι ασφαλής,
Αλλά ο φόβος με στοιχειώνει, χωρίς οίκτο.

Κάθε μέρα τρέμω, φοβάμαι,
Θα έρθει σπίτι απόψε, γλυκιά μου;
Έξω, είναι καλοκαίρι, η πόλη είναι πολύβουη,
Τα παιδιά ουρλιάζουν, οι θόρυβοι με βυθίζουν σε έκσταση.

Ένας θόρυβος φρένων, πιο δυνατός από τους άλλους,
Ακούγονται πυροβολισμοί, ο φόβος μου εκρήγνυται,
Ορμώ στο παράθυρο, με την καρδιά μου να παίρνει φωτιά,
Τον βλέπω, αγόρι μου, σε μια κόκκινη λακκούβα, σιωπηλός.

Ο κόσμος μου καταρρέει, ουρλιάζω το όνομά του,
Παιδί μου, αγάπη μου, εγκατάλειψή μου,
Ξαπλωμένη εκεί, τόσο εύθραυστη, τόσο κρύα,
Η καρδιά μου ραγίζει, είμαι συντετριμμένος, άφωνος.

Γιατί είναι τόσο σκληρή η ζωή;
Γιατί η μοίρα μας τιμωρεί, επαναστάτη;
Ήθελα να σε προστατέψω, να σου προσφέρω ένα μέλλον,
Αλλά τώρα, αγάπη μου, δεν μπορείς να μεγαλώσεις άλλο.

Κάθε μέρα τρέμω, φοβάμαι,
Θα έρθει σπίτι απόψε, γλυκιά μου;
Έξω, είναι καλοκαίρι, η πόλη είναι πολύβουη,
Τα παιδιά ουρλιάζουν, οι θόρυβοι με βυθίζουν σε έκσταση.

Παιδί μου, άγγελέ μου, τύψεις μου,
Σε αγαπώ, ακόμα κι αν δεν το ήξερες,
Θα είχα δώσει τα πάντα για να σε σώσω,
Αλλά η ζωή, αδίστακτη, σε πήρε μακριά.

---

---

Οι δρόμοι είναι σκοτεινοί, η νύχτα είναι μαύρη,
Η καρδιά μου χτυπά γρήγορα, γεμάτη ελπίδα,
Για να επιστρέψετε σπίτι με ασφάλεια,
Αλλά οι σκιές με περιβάλλουν, με κάνουν να αμφιβάλλω.

Ακούω βήματα πίσω μου,
Βήματα λύκου, ύαινες, είμαι το θήραμα,
Αντηχούν, έρχονται πιο κοντά, με ακολουθούν,
Νιώθω τον φόβο να ανεβαίνει, τον φόβο ζωντανό.

Θέλω να ξεφύγω από αυτό το σκοτάδι,
Βρείτε ένα πιο καθαρό, πιο γαλήνιο μέρος,
Αλλά απόψε, οι σκιές με περιμένουν,
Και η καρδιά μου είναι σχισμένη, γεμάτη θλίψη.

Επιταχύνω το βήμα μου, περπατάω στις προσόψεις,
Οι γκρίζοι τοίχοι αυτών των άρρωστων κτιρίων,
Αύριο, υπόσχομαι, μετακομίζω,
Για ένα μέρος όπου ο φόβος κρύβει το πρόσωπό του.

Τα βήματα πίσω μου εντείνονται,
Η ανάσα μου μικραίνει, το μυαλό μου φεύγει,
Γυρίζω, η καρδιά μου σταματά,
Είναι απλώς ένας περιπατητής, με το σκύλο του με λουρί.

Θέλω να ξεφύγω από αυτό το σκοτάδι,
Βρείτε ένα πιο καθαρό, πιο γαλήνιο μέρος,
Αλλά απόψε, οι σκιές με περιμένουν,
Και η καρδιά μου είναι σχισμένη, γεμάτη θλίψη.

Δεν ξέρει, δεν καταλαβαίνει,
Ο φόβος που με σφίγγει, που με συνθλίβει,
Παραλίγο να σκοντάψω, να πέσω,
Αύριο, σίγουρα, θα φύγω.

Αλλά την επόμενη μέρα, το ίδιο τραγούδι,
Οι ίδιοι φόβοι, οι ίδιες εντάσεις,
Το φως μου σβήνει στο σκοτάδι,
Ο λύκος, η ύαινα, είναι σε βόλτα απόψε.

Με είδαν, με ένιωσαν,
Στο σκοτάδι είμαι η εκλεκτή λεία τους,
Ήθελα να ξεφύγω, ήθελα να πιστέψω,
Αλλά ο φόβος μου ήταν σωστός, αλλά είναι πολύ αργά.

Ήθελα να ξεφύγω από αυτό το σκοτάδι,
Βρείτε ένα πιο καθαρό, πιο γαλήνιο μέρος,
Αλλά απόψε με πήραν οι σκιές,
Και η καρδιά μου ραγίζει, στη θλίψη.

Η νύχτα πήρε την τελευταία μου ελπίδα,
Στους σκοτεινούς δρόμους, η ιστορία μου,

---

---

Η ζωή δονείται γύρω μου, αναδύεται,
Κάθε στιγμή, κάθε ανάσα, το νιώθω,
Η ομορφιά με διαπερνά, με εισβάλλει,
Αλλά και η σκληρότητα, εξίσου.

Είμαι ένα εύθραυστο λουλούδι, πολύ ευαίσθητο,
Κάθε συναίσθημα, κάθε πόνο, τα ζω,
Ο κόσμος είναι τεράστιος, ακατανόητος,
Τα νιώθω όλα, πάρα πολύ, πάντα περισσότερο, χωρίς ανάπαυλα.

Είμαι μια λεπτή ψυχή, μια εκτεθειμένη καρδιά,
Κάθε χαμόγελο, κάθε δάκρυ, όλα ενισχύονται,
Σε αυτόν τον τραγικό και σκληρό κόσμο,
Είμαι ένα ευαίσθητο, εύθραυστο λουλούδι.

Η ομορφιά του κόσμου με κάνει να κλαίω,
Τα ηλιοβασιλέματα, τα γέλια των παιδιών,
Αλλά η κακία με κάνει να ουρλιάζω,
Κάθε σκληρή λέξη, κάθε βίαιη, οδυνηρή χειρονομία.

Θα ήθελα να είμαι πιο δυνατός, πιο ανθεκτικός,
Μη νιώθοντας κάθε πληγή, κάθε μαρτύριο,
Αλλά είμαι σαν ένα φύλλο στην καταιγίδα,
Παρασύρεται από τους ανέμους, εύθραυστο και τρέμουλο.

Είμαι μια λεπτή ψυχή, μια εκτεθειμένη καρδιά,
Κάθε χαμόγελο, κάθε δάκρυ, όλα ενισχύονται,
Σε αυτόν τον τραγικό και σκληρό κόσμο,
Είμαι ένα μικρό λουλούδι, πολύ ευαίσθητο, εύθραυστο.

Μερικές φορές ονειρεύομαι ένα καταφύγιο, ένα καταφύγιο,
Εκεί που θα μπορούσα να ανθίσω, με ασφάλεια,
Αλλά η πραγματικότητα με πιάνει, αλύπητα,
Και πρέπει να αντιμετωπίσω αυτόν τον κόσμο, αυτήν την αλήθεια.

Ψάχνω την ομορφιά, την καλοσύνη, παντού,
Στα βλέμματα, στις απαλές χειρονομίες,
Αλλά συχνά απογοητεύομαι, πληγώνομαι,
Με μια πραγματικότητα που φαίνεται ανελέητη.

Ωστόσο, παρ' όλα αυτά, συνεχίζω,
Να πιστεύεις στη μαγεία, να ελπίζεις,
Γιατί ακόμα και εύθραυστο, θέλω να ζήσω και να δω,
Η ομορφιά αυτού του κόσμου, κάθε μέρα, κάθε βράδυ.

Είμαι μια λεπτή ψυχή, μια εκτεθειμένη καρδιά,
Κάθε χαμόγελο, κάθε δάκρυ, όλα ενισχύονται,
Σε αυτόν τον τραγικό και σκληρό κόσμο,
Είμαι ένα ευαίσθητο, εύθραυστο λουλούδι.

Είμαι ένα εύθραυστο λουλούδι στον άνεμο,
Νιώθοντας κάθε στιγμή, κάθε συναίσθημα,
Και παρόλο που ο κόσμος είναι μερικές φορές σκληρός,
Θα συνεχίσω να ζω, να αγαπώ, να νιώθω τον Κύριο.

---

---

Στο ψηλό γρασίδι, ένα λουλούδι τρεμοπαίζει,
Προς το φως τεντώνει τα αγαπησιάρικα πέταλά του.
Γύρω, η άγρια ​​ζωή την προκαλεί,
Άνθρωποι βάναυσοι, αδαείς, αναποφάσιστοι.

Παλεύει, μόνη στο σκοτάδι,
Αλλά το άρωμά της, η λάμψη της ομορφιάς της,
Λάμψη στις σκιές, προσφέροντας ανάπαυλα,
Σε όσους αναζητούν ελπίδα, σαφήνεια.

Μεγαλώστε, προσφέρετε, παρ' όλα αυτά,
Λάμψε για μια στιγμή, στη θαμπάδα.

Κάθε μέρα ανεβαίνει ψηλότερα,
Αψηφώντας τους ανέμους, τα χτυπήματα, τα κακά.
Παρά τους άνδρες, σκληρούς και τρελούς,
Σηκώνεται, σαν γονατιστή προσευχή.

Παιδιά περνούν, ανέμελα παιχνίδια,
Αγγίζουν το φόρεμά της, χωρίς να αντιλαμβάνονται το νόημά του.
Χαμογελάει, μέσα στην ταπεινή της σιωπή,
Προσφέροντάς τους μια στιγμή χάρης και αθωότητας.

Μεγαλώστε, προσφέρετε, παρ' όλα αυτά,
Λάμψε για μια στιγμή, στη θαμπάδα.

Αλλά μια μέρα, ένα παιδί που ήταν πολύ ταραγμένο,
Κόψτε χωρίς φροντίδα, χωρίς κομπλιμέντο.
Το λουλούδι πεθαίνει, σε έναν τελευταίο αναστεναγμό,
Κουβαλώντας μαζί της τα όνειρά της να γίνει.

Παρά τα πάντα, έλαμψε,
Στο σκοτάδι, το άρωμά του θα παραμείνει.
Ένα νέο λουλούδι θα μεγαλώσει μια μέρα
Κουβαλώντας ελπίδα, παρά το ταξίδι.

Ήταν εύθραυστη, αλλά τόσο ζωντανή,
Στο σκοτάδι, ήταν ένα φλεγόμενο αστέρι.
Η ιστορία του παραμένει, μια διαθήκη,
Στη δύναμη της ομορφιάς, ακόμα και στο μαρτύριο.

Μεγαλώστε, προσφέρετε, παρ' όλα αυτά,
Λάμψε για μια στιγμή, στη θαμπάδα.

Στο σκοτάδι, το άρωμά του θα παραμείνει,
Παρά τα πάντα, έλαμπε.

---