Αιώνια Πληγή

Κάτω από τον ουρανό του πόνου, οι καρδιές μας δακρύζουν,
Στους αιώνες της καταπίεσης, οι ψυχές μας πονάνε,
Οι άγιοι σκίζουν, τα δάκρυα ρέουν,
Καμιά γη δεν αξίζει τέτοιο πόνο.

Χρόνια σκλαβιάς, χρόνια αίματος,
Κάτω από την οθωμανική μάχαιρα, τα όνειρα χαθήκαν,
Με βαρβαρότητα και μίσος, οι άνθρωποι πονέσαν,
Οι άγιοι κλαίνε, η ψυχή μας δακρύζει.

Καμιά γη δεν πρέπει να υποφέρει έτσι,
Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να πονά τόσο,
Η καταπίεση των Οθωμανών, μια αιώνια πληγή,
Η Ελλάδα κλαίει, η ψυχή μας φωνάζει.

Στις νύχτες του φόβου, οι ψυχές μας αναστενάζουν,
Κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί, πονά και δακρύζει,
Οι άγιοι δακρύζουν, οι ναοί καταρρέουν,
Καμιά γη δεν αξίζει τέτοιο πόνο.

Καμιά γη δεν πρέπει να υποφέρει έτσι,
Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να πονά τόσο,
Η καταπίεση των Οθωμανών, μια αιώνια πληγή,
Η Ελλάδα κλαίει, η ψυχή μας φωνάζει.

Στους αιώνες της καταπίεσης, οι καρδιές μας αντέχουν,
Και στις φλόγες της μάχης, η ελπίδα ανατέλλει,
Οι άγιοι μας προστατεύουν, οι ψυχές μας αντέχουν,
Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να υποφέρει τόσο.

Οι μέρες της θλίψης, οι νύχτες του φόβου,
Οι άγιοι μας προστατεύουν, η πίστη μας αντέχει,
Με θάρρος και δύναμη, θα αναστηθούμε,
Καμιά γη δεν αξίζει τέτοιο πόνο.

Καμιά γη δεν πρέπει να υποφέρει έτσι,
Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να πονά τόσο,
Η καταπίεση των Οθωμανών, μια αιώνια πληγή,
Η Ελλάδα κλαίει, η ψυχή μας φωνάζει.

Στους αιώνες της θλίψης, οι καρδιές μας αντέχουν,
Με πίστη και θάρρος, θα αναστηθούμε,
Οι άγιοι μας προστατεύουν, η ψυχή μας φωνάζει,
Καμιά γη δεν αξίζει τέτοιο πόνο.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Γλυκοί άνθρωποι

Στην καρδιά της Ελλάδας, εκεί όπου ζούμε,
Ο λαός μας γενναίος, με ψυχή τόσο καθαρή,
Πάντα φιλόξενοι, με αγάπη να δίνουμε,
Μα η Ευρώπη μας πλήγωσε, μας άφησε στην ορφανή.

Μέσα στης κρίσης το σκοτάδι, παλέψαμε με τιμή,
Σοφία χιλιάδων ετών, δεν μας αφήνει να πέσουμε,
Αλλά οι νόμοι τους σκληροί, σαν σίδερα μας πνίγουν,
Ο λαός μας υποφέρει, μα ποτέ δεν σκύβει το κεφάλι.

Ο λαός της Ελλάδας, με την καρδιά γεμάτη φως,
Δεν αξίζει τη θλίψη που του έφεραν,
Με την ψυχή του πάντα ελεύθερη,
Στην Ευρώπη φωνάζει: 'Δεν θα μας δαμάσετε!'

Οι γέφυρες που χτίσαμε, με ιστορία και κουλτούρα,
Μέσα στης κρίσης το φως, λάμπουν ακόμη πιο πολύ,
Ο λαός μας δυνατός, πάντα με αξιοπρέπεια,
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, την αδικία που ζήσαμε.

Από την Ακρόπολη, μέχρι τα νησιά του Αιγαίου,
Η Ελλάδα μας ζει, με ψυχή πάντα αγνή,
Δεν θα αφήσουμε ποτέ, να μας νικήσουν οι δαίμονες,
Η Ευρώπη πρέπει να δει, την αληθινή μας αξία.

Ο λαός της Ελλάδας, με την καρδιά γεμάτη φως,
Δεν αξίζει τη θλίψη που του έφεραν,
Με την ψυχή του πάντα ελεύθερη,
Στην Ευρώπη φωνάζει: 'Δεν θα μας δαμάσετε!'

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Για την Ελλάδα

Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα θα πολεμήσω για την Ελλάδα,
Ενάντια στους εισβολείς, που θέλουν να την προδώσουν,
Η ψυχή μου ανήκει σε αυτή τη γη, και θα την υπερασπιστώ,
Για τον λαό της, για την ελευθερία της, πάντα θα αγωνιστώ.

Με καρδιά γεμάτη πάθος, βλέπω τις θάλασσες και τα βουνά,
Η Ελλάδα μου δίνει δύναμη, κάθε μέρα, κάθε στιγμή,
Από την Ακρόπολη μέχρι τα νησιά του Αιγαίου,
Θα προστατέψω αυτή τη γη, με κάθε δύναμη που έχω.

Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα η ψυχή μου ανήκει εδώ,
Για την Ελλάδα θα πολεμήσω, για την τιμή και την ελευθερία,
Κόντρα σε κάθε εχθρό, θα σταθώ μπροστά,
Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα η καρδιά μου χτυπά για την Ελλάδα.

Κάθε δέντρο, κάθε πέτρα, κάθε άνθρωπος εδώ,
Μου θυμίζουν γιατί παλεύω, γιατί ποτέ δεν θα φύγω,
Η ιστορία της Ελλάδας, γεμάτη δόξα και σοφία,
Είναι το φως που με καθοδηγεί, στην πιο σκοτεινή στιγμή.

Οι φίλοι και οι σύμμαχοί μου, ξέρουν την αγάπη μου για αυτή τη γη,
Και μαζί θα πολεμήσουμε, για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη,
Η Ελλάδα είναι ο θησαυρός μου, και θα την προστατέψω,
Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα για την Ελλάδα θα ζήσω και θα πεθάνω.

Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα η ψυχή μου ανήκει εδώ,
Για την Ελλάδα θα πολεμήσω, για την τιμή και την ελευθερία,
Κόντρα σε κάθε εχθρό, θα σταθώ μπροστά,
Είμαι παιδί της Γαλλίας, μα η καρδιά μου χτυπά για την Ελλάδα.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Μοναστήρια

Στα μοναστήρια της Ελλάδας, βρίσκω την ηρεμία,
Σε αυτούς τους ιερούς χώρους, η ψυχή μου βρίσκει γαλήνη,
Με κάθε προσευχή και ψαλμό, η πίστη μου μεγαλώνει,
Σε αυτά τα μέρη μαγικά, η καρδιά μου αναπαύεται.

Οι τοίχοι των μοναστηριών, γεμάτοι ιστορίες και θαύματα,
Μιλούν στην ψυχή μου, με λόγια γλυκά και τρυφερά,
Σαν καθρέφτες της ψυχής μου, μου δείχνουν την αλήθεια,
Σε αυτά τα μέρη ιερά, η πίστη μου γίνεται φως.

Αγαπώ τα ελληνικά μοναστήρια, γιατί μιλούν στην ψυχή μου,
Με τρυφερότητα και γλυκύτητα, αγκαλιάζουν την καρδιά μου,
Σε αυτούς τους χώρους ιερούς, η πίστη μου μεγαλώνει,
Αγαπώ τα μοναστήρια, γιατί είναι οι καθρέφτες της ψυχής μου.

Με κάθε βήμα στους κήπους τους, νιώθω την παρουσία του Θεού,
Οι μοναχοί με την ευλάβεια τους, μου δίνουν δύναμη και ελπίδα,
Σε αυτά τα μέρη μαγικά, η καρδιά μου γεμίζει ειρήνη,
Στα μοναστήρια της Ελλάδας, η ψυχή μου αναπαύεται.

Κάθε εικόνα και εικονοστάσι, είναι πύλες προς τον ουρανό,
Η γαλήνη και η αγάπη τους, με αγκαλιάζουν κάθε στιγμή,
Σε αυτά τα μέρη ιερά, η πίστη μου γίνεται φως,
Αγαπώ τα μοναστήρια, γιατί μιλούν στην ψυχή μου.

Αγαπώ τα ελληνικά μοναστήρια, γιατί μιλούν στην ψυχή μου,
Με τρυφερότητα και γλυκύτητα, αγκαλιάζουν την καρδιά μου,
Σε αυτούς τους χώρους ιερούς, η πίστη μου μεγαλώνει,
Αγαπώ τα μοναστήρια, γιατί είναι οι καθρέφτες της ψυχής μου.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Βασίλισσα της Αθήνας

Ειρήνη την λένε, Ρένα την φωνάζουν,
Δυνατή και εύθραυστη, με καρδιά γεμάτη αγάπη,
Κλαίει σιωπηλά, θέλει οι αγαπημένοι της να ζουν για πάντα,
Αλλά η ζωή είναι σκληρή, άδικη και απρόβλεπτη.

Δεν έχει σημασία αν είμαστε άγγελοι ή δαίμονες,
Η ζωή μας χειρίζεται όπως θέλει εκείνη,
Ειρήνη, η Βασίλισσα της Αθήνας, έχει στα μάτια της
Την αγάπη μιας μητέρας, μιας αδελφής, την αγάπη του Θεού.

Ρένα, η ψυχή σου είναι γεμάτη φως,
Μια βασίλισσα της αγάπης, με δύναμη και τρυφερότητα,
Ρένα, η καρδιά σου είναι μια θάλασσα γαλήνης,
Μια γυναίκα που αγαπάει με όλη της την ύπαρξη.

Τα δάκρυά της είναι σαν πολύτιμα διαμάντια,
Κάθε ένα κρύβει μια ιστορία, μια αγάπη, μια ελπίδα,
Ειρήνη, η Ρένα, ζει για τους άλλους,
Με την καρδιά της γεμάτη ευαισθησία και πίστη.

Όταν η ζωή γίνεται δύσκολη, η Ρένα δεν χάνει την πίστη της,
Η δύναμή της φωτίζει τα σκοτάδια της ψυχής,
Ειρήνη, η Βασίλισσα της Αθήνας, με τα μάτια της
Φέρνει την ειρήνη και την αγάπη σε κάθε καρδιά που συναντά.

Ρένα, η ψυχή σου είναι γεμάτη φως,
Μια βασίλισσα της αγάπης, με δύναμη και τρυφερότητα,
Ρένα, η καρδιά σου είναι μια θάλασσα γαλήνης,
Μια γυναίκα που αγαπάει με όλη της την ύπαρξη.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Η δυση του ηλιου

Οι ήλιοι της Ελλάδας, μαγικοί και φωτεινοί,
Ανατολές και δύσεις που κόβουν την ανάσα,
Η φύση τόσο πλούσια, όσο και ο λαός,
Ένας θησαυρός κρυμμένος για όσους ξέρουν να κοιτάξουν.

Τα βουνά και οι θάλασσες, μιλούν με τη σιωπή,
Κάθε πρωινό, ένας πίνακας ζωγραφικής,
Το ηλιοβασίλεμα, μια υπόσχεση νέας μέρας,
Η Ελλάδα είναι μια χώρα γεμάτη θαύματα.

Ελλάδα, το φως σου με γεμίζει ελπίδα,
Κάθε αυγή και κάθε δειλινό, μια νέα ευκαιρία,
Ο λαός σου με χαμόγελο και καρδιά ανοιχτή,
Ελλάδα, είσαι ο παράδεισός μου στη γη.

Οι παραλίες σου, με άμμο σαν χρυσάφι,
Τα νερά σου, διαυγή και γαλάζια,
Κάθε ηλιοβασίλεμα, μια μελωδία γλυκιά,
Κάθε ανατολή, μια νέα αρχή.

Οι άνθρωποί σου, τόσο ζεστοί και καλοσυνάτοι,
Με καλοσύνη και σοφία στην καρδιά,
Η φύση σου, ένας κήπος παραδεισένιος,
Η Ελλάδα, ένας τόπος γεμάτος μαγεία.

Ελλάδα, το φως σου με γεμίζει ελπίδα,
Κάθε αυγή και κάθε δειλινό, μια νέα ευκαιρία,
Ο λαός σου με χαμόγελο και καρδιά ανοιχτή,
Ελλάδα, είσαι ο παράδεισός μου στη γη.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Ελλάδα, ο παράδεισός μου

Ονειρεύομαι να επιστρέψω στην Ελλάδα για να ζήσω,
Αγαπώ αυτή τη χώρα, περισσότερο από τη Γαλλία,
Αφροδίτη, προστάτεψέ με, φέρε μου την τρυφερότητά σου,
Ποσειδώνα, δώσε μου τη δύναμή σου, για να γευτώ την ομορφιά σου κάθε μέρα.

Ω Ελλάδα, σε αγαπώ, εγώ ο μικρός Γάλλος,
Μακριά σου είμαι δυστυχισμένος, χωρίς ελπίδα,
Οι παραλίες σου, οι βουνά σου, οι θάλασσες σου,
Όλα με καλούν πίσω, εκεί όπου ανήκει η καρδιά μου.

Ελλάδα, είσαι ο παράδεισός μου στη γη,
Με την τρυφερότητα της Αφροδίτης και τη δύναμη του Ποσειδώνα,
Θέλω να ζήσω κοντά σου, να αναπνεύσω τον αέρα σου,
Ελλάδα, σε αγαπώ, περισσότερο από τη Γαλλία.

Η ζωή μου στη Γαλλία, χωρίς νόημα και χαρά,
Κάθε μέρα που περνάει, η καρδιά μου σε αναζητά,
Οι άνθρωποί σου, τόσο ζεστοί και καλοσυνάτοι,
Κάθε γωνιά σου, γεμάτη ιστορία και μαγεία.

Αχ, Ελλάδα, με τις ακρογιαλιές σου και τις πλαγιές σου,
Θέλω να επιστρέψω, να ζήσω για πάντα κοντά σου,
Αφροδίτη, προστάτεψέ με, Ποσειδώνα, δώσε μου δύναμη,
Ω Ελλάδα, σε αγαπώ, εγώ ο μικρός Γάλλος μακριά σου.

Ελλάδα, είσαι ο παράδεισός μου στη γη,
Με την τρυφερότητα της Αφροδίτης και τη δύναμη του Ποσειδώνα,
Θέλω να ζήσω κοντά σου, να αναπνεύσω τον αέρα σου,
Ελλάδα, σε αγαπώ, περισσότερο από τη Γαλλία.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Ω Ελλάδα

Ω Ελλάδα, η καρδιά μου σε λατρεύει,
Οι ακτές σου, τα βουνά σου, ο ουρανός σου με μαγεύουν,
Κάθε στιγμή που περνώ κοντά σου, η ψυχή μου αναγεννάται,
Σ' αγαπώ με όλη μου την ύπαρξη, πιο πολύ από κάθε άλλο μέρος.

Οι άνθρωποί σου, ζεστοί και φιλόξενοι,
Το γέλιο τους, η μουσική τους, με αγκαλιάζουν,
Σε κάθε γωνιά σου, βρίσκω την αγάπη και τη ζωή,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως που με οδηγεί στο σκοτάδι.

Ελλάδα, σ' αγαπώ, με πάθος και λαχτάρα,
Είσαι η γη που ονειρεύομαι, η γη που λαχταρώ,
Με τα χέρια σου απλώνω τα φτερά μου,
Ελλάδα, είσαι η αγάπη μου, ο πόθος μου, το παν μου.

Τα χρώματά σου, τα αρώματά σου, με μεθάνε,
Το κύμα σου, η θάλασσά σου, με καλούν να βουτήξω,
Στα σοκάκια σου, στα νησιά σου, χάνω τον εαυτό μου,
Ω Ελλάδα, είσαι το όνειρό μου που έγινε πραγματικότητα.

Τα ηλιοβασιλέματα σου, οι ανατολές σου, μαγικά,
Οι θρύλοι σου, η ιστορία σου, μου μιλούν βαθιά,
Κάθε φορά που σε σκέφτομαι, η καρδιά μου χτυπά πιο γρήγορα,
Ω Ελλάδα, σ' αγαπώ πιο πολύ απ' όσο μπορώ να πω.

Ελλάδα, σ' αγαπώ, με πάθος και λαχτάρα,
Είσαι η γη που ονειρεύομαι, η γη που λαχταρώ,
Με τα χέρια σου απλώνω τα φτερά μου,
Ελλάδα, είσαι η αγάπη μου, ο πόθος μου, το παν μου.

Στα δάση σου, στα χωριά σου, βρίσκω την ειρήνη,
Τα γέφυρά σου, οι πόλεις σου, με γεμίζουν με θαυμασμό,
Ω Ελλάδα, είσαι η αγκαλιά που με παρηγορεί,
Σ' αγαπώ με όλη μου την καρδιά, τώρα και για πάντα.

Τα αστέρια σου, ο ουρανός σου, μου δείχνουν τον δρόμο,
Τα ποτάμια σου, οι λίμνες σου, με γεμίζουν με ζωντάνια,
Ω Ελλάδα, είσαι το σπίτι που πάντα ψάχνω,
Σ' αγαπώ πιο πολύ απ' όσο μπορεί να αντέξει η καρδιά μου.

Ελλάδα, σ' αγαπώ, με πάθος και λαχτάρα,
Είσαι η γη που ονειρεύομαι, η γη που λαχταρώ,
Με τα χέρια σου απλώνω τα φτερά μου,
Ελλάδα, είσαι η αγάπη μου, ο πόθος μου, το παν μου.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Χώρα θαυμάτων

Τα φώτα του ήλιου λάμπουν στη θάλασσα,
Τα κύματα χορεύουν με τον άνεμο,
Η ψυχή μου ανασαίνει με τη μαγεία σου,
Ω Ελλάδα, είσαι το όνειρό μου το ζωντανό.

Τα ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη, σαν χρυσός,
Ο ουρανός αλλάζει χρώματα, ζωγραφίζει την καρδιά μου,
Τα νησιά σου, τα βουνά σου, η αγκαλιά σου,
Ω Ελλάδα, είσαι η γη που ονειρεύομαι.

Ω Ελλάδα, χώρα των θαυμάτων,
Οι άνθρωποί σου, οι ψυχές σου, γεμάτες αγάπη,
Η καρδιά μου ανήκει σε σένα, για πάντα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ζωής μου.

Οι γειτονιές σου, γεμάτες ιστορίες και τραγούδια,
Τα λιμάνια σου, γεμάτα γέλια και όνειρα,
Η γεύση του μελιού, το άρωμα της θάλασσας,
Ω Ελλάδα, είσαι η γλυκιά μου αγκαλιά.

Οι όμορφες ψυχές του λαού σου, γεμάτες καλοσύνη,
Τα μάτια τους, γεμάτα φως και σοφία,
Η ζεστασιά τους, σαν ήλιος καλοκαιρινός,
Ω Ελλάδα, είσαι το σπίτι που πάντα ψάχνω.

Ω Ελλάδα, χώρα των θαυμάτων,
Οι άνθρωποί σου, οι ψυχές σου, γεμάτες αγάπη,
Η καρδιά μου ανήκει σε σένα, για πάντα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ζωής μου.

Στα μονοπάτια σου, ανακαλύπτω τη γαλήνη,
Στα βράδια σου, ακούω τους αρχαίους ψιθύρους,
Τα αστέρια σου, φωτίζουν τα όνειρά μου,
Ω Ελλάδα, είσαι το λιμάνι της καρδιάς μου.

Με τα χέρια σου, αγγίζω τον ουρανό,
Με τα λόγια σου, γεμίζω την ψυχή μου,
Η Ελλάδα, η χώρα που λατρεύω,
Ω Ελλάδα, είσαι το παν μου, το παν μου.

Ω Ελλάδα, χώρα των θαυμάτων,
Οι άνθρωποί σου, οι ψυχές σου, γεμάτες αγάπη,
Η καρδιά μου ανήκει σε σένα, για πάντα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ζωής μου.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Κούνια της Δύσης

Η Ελλάδα, το λίκνο της Δύσης,
Στα χώματά της γεννήθηκε η σοφία,
Οι φιλόσοφοι δίδαξαν την αλήθεια,
Μα τώρα είμαστε χαμένοι, δίχως πυξίδα.

Οι σκέψεις του Σωκράτη, του Πλάτωνα,
Οι διδασκαλίες που φώτισαν τον κόσμο,
Η δημοκρατία που άνθισε στην Αθήνα,
Ω Ελλάδα, είσαι η κληρονομιά μας.

Ω Ελλάδα, μαργαριτάρι της Ευρώπης,
Πρέπει να σε σεβόμαστε, να σε αγαπάμε,
Η καρδιά μας ανήκει σε σένα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ιστορίας μας.

Οι μνήμες των αρχαίων, οι ναοί και οι αγορές,
Οι ήρωες που πολέμησαν για την ελευθερία,
Οι θυσίες που έγιναν για την τιμή,
Ω Ελλάδα, είσαι η περηφάνια μας.

Οι φόροι και οι επιβαρύνσεις μας πνίγουν,
Η ελπίδα χάνεται μέσα στις κρίσεις,
Μα το πνεύμα σου, πάντα ζωντανό,
Ω Ελλάδα, είσαι ο φάρος μας στον καιρό.

Ω Ελλάδα, μαργαριτάρι της Ευρώπης,
Πρέπει να σε σεβόμαστε, να σε αγαπάμε,
Η καρδιά μας ανήκει σε σένα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ιστορίας μας.

Με την κληρονομιά σου να μας καθοδηγεί,
Με το παρελθόν σου να μας διδάσκει,
Η Ελλάδα, το λίκνο του πολιτισμού,
Ω Ελλάδα, είσαι το όνειρό μας.

Οι πόλεις σου, γεμάτες αρχαία και σύγχρονα,
Οι άνθρωποί σου, γεμάτοι καλοσύνη και φως,
Η Ελλάδα, το σπίτι της καρδιάς μας,
Ω Ελλάδα, είσαι η ψυχή μας.

Ω Ελλάδα, μαργαριτάρι της Ευρώπης,
Πρέπει να σε σεβόμαστε, να σε αγαπάμε,
Η καρδιά μας ανήκει σε σένα,
Ω Ελλάδα, είσαι το φως της ιστορίας μας.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Η σκιά της ιστορίας

Στις σκιές της ιστορίας, βαριά καταδίκη,
Οι Οθωμανοί κατέκλυσαν τα χώματά μας,
Χρόνια σκλαβιάς, πόνος και θλίψη,
Οι καρδιές μας σκλήρυναν, μα δεν έσπασαν.

Τα παιδιά μας μεγάλωσαν με δάκρυα,
Οι μάνες μας έκλαιγαν κρυφά τη νύχτα,
Οι πατεράδες μας πολέμησαν με πίκρα,
Η Ελλάδα πληγωμένη, μα ποτέ νικημένη.

Ω Ελλάδα μου, η καρδιά μου ματώνει,
Οι δαίμονες του παρελθόντος σε κυνηγούν,
Αλλά η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Οι ναοί μας κατεδαφίστηκαν, τα μνημεία κατέρρευσαν,
Μα η πίστη μας παρέμεινε ακλόνητη,
Τα τραγούδια μας μιλούν για την ελευθερία,
Οι ψυχές μας έτοιμες να αγωνιστούν ξανά.

Στις κρυφές γωνιές, οι επαναστάτες συναντιόνταν,
Με ελπίδα και πόθο για μια Ελλάδα ελεύθερη,
Η φωτιά της αντίστασης έκαιγε στα μάτια μας,
Και ο πόνος έγινε δύναμη στην καρδιά μας.

Ω Ελλάδα μου, η καρδιά μου ματώνει,
Οι δαίμονες του παρελθόντος σε κυνηγούν,
Αλλά η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Τα χρόνια πέρασαν, οι πληγές ακόμη αιμορραγούν,
Μα η Ελλάδα στέκεται περήφανη,
Οι μνήμες μας κρατούν ζωντανή την ιστορία,
Και η θυσία μας δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Ω Ελλάδα μου, η καρδιά μου ματώνει,
Οι δαίμονες του παρελθόντος σε κυνηγούν,
Αλλά η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Στα μάτια των παιδιών μας, βλέπουμε το μέλλον,
Ένα μέλλον φωτεινό, γεμάτο ελπίδα,
Η Ελλάδα ελεύθερη, δυνατή και περήφανη,
Με την καρδιά μας να χτυπάει πάντα για σένα.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά

Τα δάκρυα των παιδιών μας

Αίμα και φωτιά, η Ελλάδα πνίγεται,
Οι Οθωμανοί με σπαθιά και μίσος,
Παιδιά σκλαβωμένα, μάνες σε θρήνο,
Οι πατέρες μας δολοφονούνται, χωρίς έλεος.

Γυναίκες βιάζονται, σπίτια καίγονται,
Η γη μας ματώνει, ουρλιάζει από τον πόνο,
Η πίστη μας πολεμιέται, οι εκκλησίες γκρεμίζονται,
Η Ελλάδα δακρύζει, τα όνειρα θρυμματίζονται.

Ω Ελλάδα μου, τα δάκρυα σου ποτάμια,
Οι εχθροί σου σε ματώνουν χωρίς σταματημό,
Μα η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Οι νέοι μας κρεμασμένοι στις πλατείες,
Οι ήρωες μας καίγονται ζωντανοί,
Ο πόνος και η φρίκη στα μάτια μας,
Η καρδιά της Ελλάδας χτυπάει ακόμη.

Χρόνια σκλαβιάς, ατελείωτης οδύνης,
Η ιστορία γραμμένη με αίμα και δάκρυα,
Η Ελλάδα σηκώνει το κεφάλι της ψηλά,
Με δύναμη και πίστη, έτοιμη να πολεμήσει ξανά.

Ω Ελλάδα μου, τα δάκρυα σου ποτάμια,
Οι εχθροί σου σε ματώνουν χωρίς σταματημό,
Μα η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Ο εφιάλτης τελειώνει, μα οι πληγές παραμένουν,
Οι μνήμες μας κρατούν ζωντανή την ιστορία,
Η Ελλάδα στέκεται περήφανη και ελεύθερη,
Με την καρδιά μας να χτυπάει πάντα για σένα.

Ω Ελλάδα μου, τα δάκρυα σου ποτάμια,
Οι εχθροί σου σε ματώνουν χωρίς σταματημό,
Μα η ψυχή σου, πάντα ζωντανή,
Σαν φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.

Στις ψυχές των παιδιών μας, βλέπουμε το μέλλον,
Ένα μέλλον φωτεινό, γεμάτο ελπίδα,
Η Ελλάδα ελεύθερη, δυνατή και περήφανη,
Με την καρδιά μας να χτυπάει πάντα για σένα.

Πρωτότυποι στίχοι στα ελληνικά